กฎกระทรวง
กำหนดลักษณะอำคำรประเภทอื่นที่ใช้ประกอบธุรกิจโรงแรม (ฉบับที่ ๔)
พ.ศ. ๒๕๖๖
อำศัยอำนำจตำมควำมในมำตรำ ๕ (๓) แห่งพระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร พ.ศ. ๒๕๒๒
และมำตรำ ๘ (๑) (๒) (๔) (๗) (๑๑) และ (๑๒) แห่งพระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร พ.ศ. ๒๕๒๒
ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๔๓ รัฐมนตรีว่ำกำร
กระทรวงมหำดไทยโดยคำแนะนำของคณะกรรมกำรควบคุมอำคำรออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ให้ยกเลิกควำมในข้อ ๑ แห่งกฎกระทรวงกำหนดลักษณะอำคำรประเภทอื่น
ที่ใช้ประกอบธุรกิจโรงแรม พ.ศ. ๒๕๕๙ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวงกำหนดลักษณะอำคำร
ประเภทอื่นที่ใช้ประกอบธุรกิจโรงแรม (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๖๔ และให้ใช้ควำมต่อไปนี้แทน
“ข้อ ๑ กฎกระทรวงนี้ให้ใช้บังคับได้มีกำหนดเก้ำปี”
ข้อ ๒ ให้ยกเลิกควำมในข้อ ๔ แห่งกฎกระทรวงกำหนดลักษณะอำคำรประเภทอื่น
ที่ใช้ประกอบธุรกิจโรงแรม พ.ศ. ๒๕๕๙ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวงกำหนดลักษณะอำคำร
ประเภทอื่นที่ใช้ประกอบธุรกิจโรงแรม (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๖๔ และให้ใช้ควำมต่อไปนี้แทน
“ข้อ ๔ อำคำรที่จะดัดแปลงหรืออำคำรที่จะเปลี่ยนกำรใช้มำประกอบธุรกิจโรงแรม
ตำมกฎกระทรวงนี้ ต้องได้รับใบรับรองกำรดัดแปลงอำคำรหรือใบอนุญำตเปลี่ยนกำรใช้อำคำร
มำประกอบธุรกิจโรงแรม แล้วแต่กรณี ภำยในเก้ำปีนับแต่วันที่กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ”
ข้อ ๓ ให้เพิ่มควำมต่อไปนี้เป็นข้อ ๕/๑ และข้อ ๕/๒ แห่งกฎกระทรวงกำหนดลักษณะ
อำคำรประเภทอื่นที่ใช้ประกอบธุรกิจโรงแรม พ.ศ. ๒๕๕๙
“ข้อ ๕/๑ อำคำรตำมข้อ ๓ ซึ่งใช้สำหรับให้บริกำรห้องพักอยู่ก่อนวันที่กฎกระทรวง
นี้ใช้บังคับ และเจ้ำของหรือผู้ครอบครองอำคำรจะเปลี่ยนกำรใช้มำประกอบธุรกิจโรงแรมตำมกฎหมำย
ว่ำด้วยโรงแรม ให้ยื่นคำขออนุญำตเปลี่ยนกำรใช้อำคำรมำประกอบธุรกิจโรงแรมได้ โดยเจ้ำของหรือ
ผู้ครอบครองอำคำรซึ่งให้บริกำรห้องพักดังกล่ำวต้องยื่นหลักฐำนอย่ำงหนึ่งอย่ำงใด ดังต่อไปนี้

(๑) หลักฐำนกำรลงโฆษณำทำงเว็บไซต์ต่ำง ๆ ที่แสดงว่ำเป็นผู้ให้บริกำรห้องพัก
(๒) เลขที่ใบอนุญำตประกอบกิจกำรที่เป็นอันตรำยต่อสุขภำพตำมกฎหมำยว่ำด้วย
กำรสำธำรณสุข
(๓) หลักฐำนกำรเสียภำษีโรงเรือนและที่ดินให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
(๔) หลักฐำนอื่น ๆ ที่แสดงได้ว่ำเป็นอำคำรที่ใช้สำหรับให้บริกำรห้องพักอยู่ก่อนวันที่
กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ
ข้อ ๕/๒ อำคำรตำมข้อ ๕/๑ ที่จะเปลี่ยนกำรใช้มำประกอบธุรกิจโรงแรมตำมกฎหมำย
ว่ำด้วยโรงแรม ต้องมีลักษณะ ดังต่อไปนี้
(๑) อำคำรต้องไม่มีสภำพหรือมีกำรใช้ที่อำจเป็นภยันตรำยต่อสุขภำพ หรือก่อให้เกิดเหตุรำคำญ
หรือกระทบกระเทือนต่อกำรรักษำคุณภำพสิ่งแวดล้อม
(๒) อำคำรต้องไม่ขัดต่อกฎหมำยว่ำด้วยกำรผังเมือง มำตรกำรคุ้มครองสิ่งแวดล้อมตำมกฎหมำย
ว่ำด้วยกำรส่งเสริมและรักษำคุณภำพสิ่งแวดล้อมแห่งชำติ และกฎกระทรวงกำหนดบริเวณห้ำมก่อสร้ำง
ดัดแปลง รื้อถอน เคลื่อนย้ำย และใช้หรือเปลี่ยนกำรใช้อำคำรบำงชนิดหรือบำงประเภทที่ออกตำมควำม
ในมำตรำ ๘ (๑๐) หรือข้อบัญญัติท้องถิ่นกำหนดบริเวณห้ำมก่อสร้ำง ดัดแปลง รื้อถอน เคลื่อนย้ำย
และใช้หรือเปลี่ยนกำรใช้อำคำรบำงชนิดหรือบำงประเภทที่ออกตำมควำมในมำตรำ ๙ และมำตรำ ๑๐
(๓) หน่วยน้ำหนักบรรทุกจรให้เป็นไปตำมข้อ ๕ (๑) (ค) (๒) (ข) และ (๓) (ข)
หำกน้ำหนักบรรทุกจรสำหรับส่วนต่ำง ๆ ของอำคำร ไม่เป็นไปตำมข้อ ๕ (๑) (ค) (๒) (ข) และ (๓) (ข)
ให้มีกำรประเมินโครงสร้ำงของอำคำรว่ำสำมำรถใช้เพื่อประกอบธุรกิจโรงแรมได้ จำกผู้ได้รับใบอนุญำต
ให้เป็นผู้ประกอบวิชำชีพวิศวกรรมควบคุม สำขำวิศวกรรมโยธำตั้งแต่ระดับสำมัญวิศวกรขึ้นไป ในกรณี
ที่มีควำมจำเป็นต้องเสริมควำมมั่นคงแข็งแรงของโครงสร้ำงของอำคำร โดยไม่ทำให้ลักษณะ แบบ รูปทรง
เนื้อที่ และที่ตั้งของอำคำรผิดไปจำกเดิม ให้แจ้งเป็นหนังสือให้เจ้ำพนักงำนท้องถิ่นทรำบ พร้อมด้วย
แบบแปลน รำยกำรประกอบแบบแปลน และรำยกำรคำนวณโครงสร้ำงของอำคำรส่วนนั้น และชื่อผู้ควบคุมงำน
โดยให้ถือว่ำไม่เป็นกำรดัดแปลงอำคำรตำมกฎหมำยว่ำด้วยกำรควบคุมอำคำร และต้องดำเนินกำรให้แล้วเสร็จ
ก่อนที่จะยื่นขออนุญำตเปลี่ยนกำรใช้อำคำร
(๔) อำคำรต้องติดตั้งระบบควำมปลอดภัยด้ำนอัคคีภัย ดังต่อไปนี้
(ก) อำคำรไม่เกินสองชั้นที่มีจำนวนห้องพักในอำคำรหลังเดียวกันไม่เกิน ๑๐ ห้อง
ต้องติดตั้งเครื่องดับเพลิงแบบมือถือหรือเครื่องดับเพลิงยกหิ้วตำมข้อ ๕ (๑) (ง)
(ข) อำคำรสำมชั้นที่มีเสำ คำน ตง พื้น บันได โครงหลังคำ หรือผนังของอำคำร
ที่ทำด้วยวัสดุไม่ทนไฟ ต้องติดตั้งระบบสัญญำณเตือนเพลิงไหม้ตำมข้อ ๕ (๔) (ก) ระบบไฟส่องสว่ำง
สำรองตำมข้อ ๕ (๔) (ข) และเครื่องดับเพลิงแบบมือถือตำมข้อ ๕ (๔) (ค)

(ค) อำคำรตั้งแต่สี่ชั้นขึ้นไปต้องมีเสำ คำน ตง พื้น บันได โครงหลังคำ และผนังของอำคำร
ที่ทำด้วยวัสดุถำวรที่เป็นวัสดุทนไฟ และต้องมีบันไดหนีไฟที่มีลักษณะตำมข้อ ๕ (๕)”
ข้อ ๔ ให้เพิ่มควำมต่อไปนี้เป็นวรรคสองของข้อ ๖ แห่งกฎกระทรวงกำหนดลักษณะอำคำร
ประเภทอื่นที่ใช้ประกอบธุรกิจโรงแรม พ.ศ. ๒๕๕๙
“อำคำรตำมข้อ ๕/๑ ให้ได้รับยกเว้นไม่ต้องปฏิบัติตำมข้อกำหนดเกี่ยวกับที่ว่ำงของอำคำร
ช่องทำงเดินในอำคำร ควำมกว้ำงของบันได แนวอำคำร ระยะดิ่งของอำคำร ระยะหรือระดับระหว่ำง
อำคำรกับอำคำร หรือเขตที่ดินของผู้อื่น หรือระหว่ำงอำคำรกับถนน ตรอก ซอย ทำงเท้ำ ทำงหรือ
ที่สำธำรณะ และที่จอดรถยนต์ตำมที่กฎหมำยกำหนด”
ให้ไว้ ณ วันที่ 7 มิถุนำยน พ.ศ. ๒๕๖6
พลเอก อนุพงษ์ เผ่ำจินดำ
รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงมหำดไทย